True Metal Hurts

GTA: SA Review

Home
Quote of the month
Guestbook
Chatroom
Allies
Metallinks
GTA Underground
Crash Zone
Auto's
Hoe werkt het.....?
Onnozele Zever
êdüK@tive Spellètjés
Also Sprach...
Urbanus
Girlies !!!!!!!!

Waar je in Vice City nog vrolijk kon ronddartelen in de foute jaren '80, krijg je nu de turbulente jaren '90 voorgeschoteld om keet in te schoppen. Je neemt de rol van Carl Johnson op je, ook wel C.J genoemd. Deze "brother" heeft na de dood van zijn broer het kleurloze Los Santos ingeruild voor het kleurrijke Liberty City (uit GTA III). Als later ook zijn moeder het loodje legt, besluit hij terug te keren naar de sloppenwijken en zijn nagelloos leven (lees: geen nagel om aan zijn gat te krabben) te hervatten. De eens zo succesvolle Grove Street bende waar C.J lid van was, heeft veel van haar roem moeten inboeten: Sweet, de broer van C.J, is achtergebleven met Big Smoke en Ryder. Dit trio zit met de handen in de cornrows. De ontvangst is dan ook niet meteen hartelijk te noemen want ze zien je als een lafaard die, als er problemen dreigen, met de staart tussen de benen er tussenuit knijpt. Je zal jezelf dus moeten bewijzen om terug deel uit te maken van de Grove Street Family. Dit wordt nog extra bemoeilijkt door de corrupte politie die Los Santos in zijn greep probeert te houden. Het valt meteen op dat de luchtige (slechte) verhaallijn uit de vorige GTA is ingeruild voor een meer volwassen aanpak. Je kan ook de nodige plotwendingen verwachten........

Grand Theft Auto staat natuurlijk bekend als het spel waarin je alle denkbare voertuigen kan rippen en besturen. Welnu, Rockstar heeft opnieuw zijn best gedaan om dit concept wat verder uit te breiden met de toevoeging van fietsen en de mogelijkheid om al zwemmend van punt A naar B te gaan. Je zal dus nooit meer hoeven te vloeken nadat je met je wagen in het water bent beland. Op je dooie gemak eruit klimmen en vrolijk verder zwemmen is zonder meer mogelijk. Een ander vervoersmiddel dat terug zijn opwachting maakt is de trein. Waar je in de vorige versies enkel de trein kon nemen, kan je hem nu ook zelf besturen waardoor je een stuk sneller je bestemming kan bereiken. De mannen van Rockstar hebben precies ook veel tijd gesleten aan het spelen van NFSU. Ze hebben namelijk een heuse tuningoptie in San Andreas gestoken, speciaal voor de Johnny's & Sergio's onder jullie. Je kan je wagen voorzien van hydraulische vering, overdreven spoilers, dikke velgen, nieuwe uitlaten, een vers laagje verf, een turbo boost en een nieuwe basversterker.
 
Een trend die we in meer en meer games terug zien is de "dual-wielding" oftewel het hanteren van twee wapens tegelijkertijd (Halo2). Het ziet er stoer uit en de tegenstand zal op deze manier vlugger tegen de vlakte gaan. Het miksysteem werd ook aangepast om nog meer schade te kunnen aanrichten. Zo kan je nu door je verschillende vijanden scrollen. Dit komt meestal goed tot zijn recht. Hier en daar knelt het schoentje echter; het werkt namelijk niet op vijanden die je graag langs achter…pakken. De frustraties kunnen zo al eens hoog oplopen maar over het algemeen werkt het prima. C.J kan nu tevens gehurkt mikken en stoere rolbewegingen maken. Dit kan uiterst effectief zijn wanneer je achter een voorwerp schuilt. Als je nog geen geld hebt om wapens te kopen, kan je nog altijd rekenen op je vuisten. In de fitnessclub (waarover later meer) kan je nieuwe moves aanleren ,waaronder heuse karatetrappen die vrij hard aan komen. Daarnaast zal je ook buskruitvrije wapens kunnen hanteren, zoals een slagersmes. Hiermee snijdt u, naast uw dagelijks brood, ook even gemakkelijk een keeltje over.

Te gewelddadig zegt u? Totaal niet, het valt allemaal dik mee. Geweld in videogames is gewoon een onmiskenbaar feit en één theorie zegt dat het een manier is om je agressieve stoom af te blazen. In mijn geval werkt het prima, dus waarom bij anderen niet? Wel, omdat die anderen een schroefje of twee, drie, vier los hebben en meestal uit een minder sociaal milieu komen. De sociale achtergrond heeft met andere woorden veel meer impact dan het gewelddadige gedrag van onze oh-zo-lieve broeder C.J. Neem daar nog eens bij dat in een Amerikaans gezin een geweer maar een nachtkastje van je verwijderd is en je weet genoeg. Hiermee hoop ik dat de discussie rond de invloed van geweld in videogames voor eens en altijd begraven is.
 
Veel in één zou de slogan kunnen zijn van GTA: SA. Ze hebben altijd al genrevervagend gewerkt maar dit gaat nog een stapje verder. Ik had dan ook schrik dat het als een bijeengeraapt zooitje ongeregeld zou voelen. Maar ik zat er gelukkig weer link naast. San Andreas is een mix van verschillende genres in één en het werkt perfect. Je hebt bijvoorbeeld elementen die we meestal in RPG's aantreffen, zoals het bijhouden van statistieken voor elke actie die je onderneemt. Zo zal je een metertje hebben voor je uithoudingsvermogen, je spiermassa, je vetgehalte, je sex-appeal, je zwemvermogen, je rijvaardigheid (onderverdeeld in auto-, motor- en fietsvaardigheid), je wapenskills,... Deze kunnen allemaal verbeterd worden in de fitnesszaal, de rij -of pilootschool, de schietbaan of gewoon door ze veel te gebruiken. Je kan je personage ook volledig aanpassen met nieuwe kleding, tatoeages of een nieuwe snit. Naast het RPG-element zijn er ook stealth-elementen terug te vinden. Door een bepaalde vrachtwagen te jatten, kan je inbraakmissies doen. C.J zal nu veranderen in een heuse Solid Snake of Sam Fisher, al naargelang je voorkeur. Al sluipend kan je goederen gaan stelen in zowat alle huizen. Een metertje geeft aan hoeveel lawaai je maakt en eens die vol is, zal de desbetreffende inwoner even van zich laten horen.

De missies in GTA: SA hanteren grotendeels hetzelfde systeem als voorheen, namelijk: rij naar punt A, pomp daar wat lood in de slechteriken en vlucht weg van de politie. Door de steeds andere invalshoek, zullen ze echter nooit gaan vervelen. In het begin zal je namelijk veel bendemissies moeten volbrengen. Door andere bendeleden te provoceren kan je een gangwar (weeral) uitlokken. Als je het voor mekaar krijgt om alle rivaliserende leden naar het hiernamaals te sturen, wordt je beloond met hun grondgebied. Dit zorgt vaak voor aardig wat leuke gameplay maar helaas valt deze optie na verloop van tijd weg en zal je tevreden moeten zijn met de gouden oude missies.
 
Zeker zo leuk als de hoofdmissies zijn de talloze submissies. Nieuw is ondermeer de mogelijkheid om zelf pooier te spelen. Je moet dan je hoer naar wanhopige klanten brengen, haar nadien oppikken en zo nu en dan redden uit de handen van grijpgrage kerels. Iedere vent droomt er wel van om pooier te spelen en dankzij Rockstar kunnen we deze droom weer virtueel waarmaken. Dank u daarvoor. Daarnaast brengt het ook aardig wat geld in het laatje, dat je later weer kan vergokken bij het paardenrennen. Met een beetje geluk en een hoge inzet kan dit je in geen tijd omtoveren tot multimiljonair. Een ander nieuwtje zijn de talloze minigames zoals de speelbare arcadekasten, de “Dance Dance Revolution”-achtige dansgames, het lowrider-springen en zo veel meer. Kortom: er is weer genoeg te doen in San Andreas.

Aan de graphics werd er ook ,in de mate van het mogelijke, gesleuteld. Zo is er het nieuwe blur effecten tijdens het rijden, de korrel filter -die we onder andere van Silent Hill kennen- voor de regenbuien en een wazige filter om de warmtegolven weer te geven. Ze zien er stuk voor stuk overtuigend uit, maar ze zijn niet altijd bevorderend voor het spelverloop. Framedrops zijn aan GTA nooit vreemd geweest en dat is wederom niet anders. Als er meerdere voertuigen in beeld zijn, wilt de snelheid al eens verminderen. Je zal ook heel wat meer pop-up zien en de textures worden niet altijd even snel geladen. Maar als je weet dat GTA uit drie grote steden bestaat die ook nog eens gescheiden zijn door enorme stukken platteland en er van laadschermen (binnenlocaties uitgezonderd) geen sprake is, dan zie je deze grafische mankementen graag door de vingers. Petje af voor Rockstar!
 
Lange ritten (lees: van het hoogste puntje in San Fierro tot het laagste puntje in Los Santos kan zo’n 20 minuten in beslag nemen) kunnen vaak leiden tot veel stiltemomenten. Maar niet in San Andreas; maar liefst negen radiozenders krijg je voorgeschoteld, met allemaal een andere stijl. Mijn voorkeur ging uiteraard naar Radio X met artiesten als Alice In Chains, Soundgarden en Guns 'n' Roses. Ook talloze bekendheden hebben hun stem verleend. Zo hoor je op WCTR de geflipte Andy Dick (o.a bekend van: The Andy Dick Show en The Assistant op MTV) voorbij komen en de stem van de corrupte politieagent is van niemand minder dan Samuel L. Jackson. Je oren komen dus niets te kort!
 
+ punten
  • Enorm groot (meer vrijheid)
  • Grappig
  • Alles-in-één (not done, dan is de volgende Gta waarschijnlijk niet zo een grote verrassing meer)
  • Gameplay Average Gamer : 50 u
  • - punten
  • Enorm groot (soms 20 min rijden)
  • Grafische mankementen
  • Verslavend
  •  
    Doe in het begin van het spel geen missie's, verken eerst de stad en doe alle leuke dingen: vaneen gebouw springen met je parachute, monstertruck racen in de bergen, .......
     
    Gta Underground Rating : 95 %

     
     
     

    134.jpg
    Jaja, dat is em